Syn Ruryka, Oleg, dokończył dzieło ojca. Podbił w 882 roku Kijów, pokonując innego skandynawskiego wojaka Askolda. Przeniósł tam stolicę z Nowogrodu. Pokonał następnie Chazarów uwalniając plemiona Słowian od trybutów na rzecz tego koczowniczego imperium. Dzięki swoim zwycięstwom narzucił swoje panowanie ziemiom słowiańskim od Bugu do Karpat na zachodzie po Okę na wschodzie. W końcu rzucił wyzwanie Cesarstwu Bizantyjskiemu. W 911 roku zorganizował wielką wyprawę na Konstantynopol. Jego armia stanęła pod murami Carogrodu. Niefortunnie dla Bizantyjczyków ich armia uwikłana była w walki na wschodzie, toteż zaczęli oni rokowania. Stanęło na tym, że miasta ruskie: Kijów, Czernihów, Perejasław, Połock, Rostów i Lubecz uzyskały przywileje handlowe, zniesiono cła na ruskie towary sprzedawane w Bizancjum. Kupcy ruscy przebywający w Carogrodzie wyłączeni byli spod jurysdykcji bizantyjskiej i za darmo zaopatrywani w żywność przez sześć miesięcy pobytu oraz sprzęt okrętowy na drogę powrotną. (Pierwsza wojna handlowa?). Sam Oleg zawiesił swoją tarczę na bramie Konstantynopola jako symbol zwycięstwa...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz