Wszystkie ludy bałtyckie walczące z Krzyżakami zdawały sobie sprawę z druzgocącej siły szarży rycerzy. Szanse na zwycięstwo mieli tylko wówczas, gdy udało się im dopaść krzyżowców w warunkach nie pozwalających na rozpędzenie koni. Stąd podstawowym sposobem walki było wciąganie rycerzy w głąb własnego terytorium, unikanie bitwy i prowadzenie działań o charakterze partyzanckim. Dzięki tej taktyce Bałtów i Litwinów oraz sprzyjających jej warunkach terenowych (nie można przy tym zapominać o siłach Nowogrodu) nie udało się krucjatom bałtyckim przesunąć granic terytoriów krzyżowców na wschód i ich państwa ograniczyły się w zasadzie do obszarów przybrzeżnych nad Bałtykiem. Poniżej dwóch rycerzy zakonnych z sierżantami tzw. "braćmi służebnymi" rozpędza się do miażdżącego uderzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz